بسیاری ما در بزرگسالی از پیدا کردن دوستان جدیدی که بتونیم به طور کامل به اونا اعتماد داشته باشیم و در همه مسائل زندگیمون شریکشون کنیم، ضعیف هستیم.
تقریبا همه‌ی دوستان صمیمی و با ارزشمان رو از دوران تحصیل در مدرسه یا دانشگاه داریم و پس از اون، تونستیه ایم کسی رو به طور کامل به خلوت خصوصی و خانوادگی خود وارد کنیم.
اما به چه دلیل اینجور موضوعی ایجاد میشه؟
با اینکه آدم یه حیوان اجتماعی بشمار میره، اما جالبه بدونین که به گزارش آمار رسمی کشور انگلستان، هر یک نفر از ۸ بزرگسال در این کشور هیچ دوست صمیمی‌ای نداره! این آمار بسیار عجیب و ترسناک به‌نظر می رسه، اما راسته.
مارتین بارو، مشاور روابط در این باره میگه: «بزرگسالان عموما خیلی زود اسیر کارای روزمره زندگی خود مثل کار، تحصیل، ازدواج، بچه داری و … می شن و از این رو، پیدا کردن دوستان جدید و ایجاد رابطه با غریبها براشون در اولویت آخر قرار میگیره و در نتیجه تلاش خاصی واسه این موضوع نمی کنن.»
اما چیجوری میشه این مشکل رو برطرف کرده و دایره روابط اجتماعی خود رو گسترده تر کرد؟ واسه پیدا کردن جواب، نظر شما رو به ادامه مطلب جلب می کنیم.
۱- در گروه های اجتماعی یا کلاسای آموزشی ثبت نام کنین
شاید تکراری به‌نظر برسه، اما اگه هیچ وقت واسه داشتن دوستان جدید و تازه هیچ تلاشی نکنین، یا همیشه تنها می مونید یا به موجب حضور افراد همیشگی دور و برتون، هیچ پیشرفت و تغییری تو زندگیتون ایجاد نمی شه.
اگه می پرسین که از کجا میشه با افرا جدید دوست شد؟ باید بگیم که این موضوع به چیزای مورد علاقه و سلایق فردی شما بستگی داره.
مثلا می تونین با ثبت نام در کلاسای آموزشی زبون، هنر، رفتن به باشگاه های ورزشی یا عضو کتابخونه شدن، با غریبهایی آشنا شید که سلیقه مثل شما دارن. یا به واسطه گروه ها و کانالای اینترنتی، کسایی رو پیدا کنین که مثل شما فکر می کنن. یا دایره سرگرمی هاشون مشابه اون‌چیزیه که شمام پسند می کردین.
۲- هیچوقت بقیه رو به این خاطر که مثل شما نیستن کنار نذارین
یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که سر راه بزرگسالان واسه ورود افراد جدید به زندگیشون هست، ثابت بودن عقاید و طرز فکرشونه. ما عادت داریم از کسایی که باورهای مشابه با ما ندارن دوری کرده و فاصله مون رو با اونا زیاد می کنیم.
اما این موجب کوچیک شدن دایره دوستانمان می شه.
کودکان به دلیل اینکه تعصبات بسیار کمتری دارن، خیلی بهتر می تونن با فرهنگا، باورها و اخلاقای جورواجور کنار اومده و اونا رو قبول کنن.
واسه پیدا کردن دوستان جدید، بهتره روشن‌فکر باشین و این رو یادتون باشه که همه نباید مثل ما فکر کنن. لازم نیس همه به باورهای ما ایمان داشته باشن و اعتقادات هر کسی واسه خودش محترم و ارزشمنده.
۳- از خونه بیرون برید
این رو تو ذهن داشته باشین که اگه بخواین در خونه بشینین تا کسی شما رو بیرون دعوت کنه، شاید این انتظار واسه همیشه طول بکشه. شاید هیچکسی از شما درخواست نکنه که در سفر، کافه، رستوران یا شرکت در اتفاق اجتماعی همراهی‌اش کنین. پس خودتون قدم جلو بذارین.
بیرون برید و با غریبها هم صحبت شید. از دعوت کردن آشناها به کافه ترس نداشته باشین. شاید این بهونه ای واسه دوستیای عمیق باشه. گروه های دوستی تشکیل بدین. از همکلاسیا و همکاران گرفته تا دوستانِ دوستان رو دور هم تو یه فضای باز جمع کنین و کم کم با هم بیشتر صمیمی شید. این رو بدونین که با گسترش دایره آشناییا خود، هیچ بخشی از زندگی شما به خطر نمی افته.
۴- ارتباطای حضوری رو زیاد کنین
شاید به واسطه اپلیکیشنای پیام رسان یا شبکه های اجتماعی از احوال خیلی از دور و بریا خود باخبر باشین. اما این باعث نمی شه که شما احساس تنهایی نکنین. واسه ایجاد رابطه ها، بهتره قرارهای حضوری ترتیب بدین و چند ساعت در هفته رو در کنار کسایی سپری کنین که به عنوان دوست واسه خود انتخاب کردین.
البته اگه تصور می کنین که هیچ وقت و وقتی واسه قرارهای هفتگی ندارین، دست‌کم همون رابطه جزئی در فضای مجازی رو واسه خود حفظ کنین.
۵- واسه حفظ ارتباطای خود تلاش کنین
هممون به اقتضای شغل یا سن مجبور به تغییر هستیم، از تغییر محل زندگی و مدرسه گرفته تا شغل و محل کار. اما، وقتی به هر دلیلی، فضای کاری شما تغییر می کنه، به دوستی خود با همکاران قبلی پایان ندین. تلاش کنین در کنار پیدا کردن افراد جدید، انسانایی که قبلا هر روز با اونا دوستی داشتین رو هم بازم در جوار خود حفظ کنین.
واسه این منظور، هر روز یا یه روز در میان احوالشان رو جویا شید. حتی می تونین هر چند هفته یه بار با اونا قرار ملاقات گذاشته و رودرروی هم گپ بزنین.
